Het is in zekere zin een voortdurend optimisme. Die vormt de bescherming voor onze gedachten.
Hoop is een positief ingestelde houding, die er altijd voor kiest het beste te zien, en die geen plaats maakt voor depressie, twijfel, zelfmedelijden en bezorgdheid. Er is een heel gegronde reden voor hoop te vinden in Gods Woord, en die staat in Romeinen 8:28:
En wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede, voor hen namelijk die overeenkomstig Zijn voornemen geroepen zijn.
Als we echt weten dat God alles wat er in ons leven gebeurt, laat meewerken zodat wij er uiteindelijk beter van worden, dan hebben we nooit enige reden tot pessimisme. Iedere situatie wordt dan een reden voor optimisme.
Optimisme is de helm van de hoop. Als we die op ons hoofd houden, is ons gedachteleven beschermd tegen al satans subtiele aanvallen van twijfel, ontmoediging, zelfmedelijden, wantrouwen, angst, enz..
Zonder Christus zijn, is zonder hoop zijn, en zonder God, en dat is de staat waarin verloren mensen zich bevinden. Dat zou nooit de toestand moeten zijn waarin een christen zich bevindt. Als we Christus hebben, dan hebben we hoop, en hebben we God. En het is juist onze taak de boodschap van hoop en redding door te geven.
In Kolossenzen 1:27 staat:
Aan hen heeft God willen bekendmaken wat de rijkdom is van de heerlijkheid van dit geheimenis onder de heidenen: Christus onder u, de hoop op de heerlijkheid.
Het grote mysterie, het geheim van het Evangelie, is ‘Christus onder u’ (Andere vertalingen schrijven hier ‘Christus in u’.) Als Christus in je woont, dan heb je hoop. Maar je zou het ook kunnen omkeren: als je geen hoop hebt, dan is het net of Christus niet in je woont.
Je bent geen verloren ziel, maar je leeft zonder je redding ook echt te beleven.
Hoopvolle, positieve gedachten hebben, is daarom een essentieel onderdeel van je redding.
Derek Prince